Update symposium

De eerste sprekers hebben bevestigd, het programma van het symposium (en boekpresentatie) begint vorm te krijgen. Wie komen er?

Stephen Emmer, al ruim 25 jaar componist voor televisie, heeft met bijna alle motion graphic ontwerpers wel eens samengewerkt en is dus dé expert om een lezing te geven over het vakgebied.
Karin van der Heijden is expert op het gebied van vormgevers-archieven. Hoe bewaar je je werk, wat is er te doen aan de de continue verandering van dragers en bestandsformaten, welke rol kunnen archieven zoals Beeld en Geluid en het NAGO hierin spelen?
Frans Schupp schenkt daarna zijn werk aan het instituut en dat moet gevierd worden!

In de middag gaan drie ontwerpers met elkaar in gesprek, hun achtergrond, hun opvallendste werk, hun visie op de toekomst. Dit zijn Willem van den Berg, Lydia Pees en Danny Smit. Willem van den Berg begint als punker bij het anarchistische jongerenporgramma Neon, wordt daarna vaste vormgever bij de VPRO, daarna pioniert hij op de computer bij RTL4 en nu heeft hij al vele jaren letterlijk en figuurlijk ‘n Berg werk.


Lydia Pees
blijft na haar stage bij NOS grafisch ontwerp werken en werkt mee aan grote restylings als die van het NOS Journaal en Nederland 1. NOS grafisch ontwerp privatiseert en wordt onderdeel van Dutchview, het grootse audiovisuele productie bedrijf in Nederland. Sinds 2002 is ze hoofd van het Dutchview Creative Centre.

Danny Smit is van oorsprong opgeleid als animator, maar werkt zich bij Valkieser op tot een van de creative directors. Daarna beproeft hij zijn geluk in Engeland, waar hij bijvoorbeeld de vormgeving voor de UEFA-cup verzorgt. Daarna weer kleinschaliger aan het werk voor MTV Nederland. Na ontwerp bureau Karma geeft hij nu leiding aan Dare en Cape Rock.

 

We sluiten natuurlijk af met de presentatie van het boek Vorm van vermaak en een borrel.

Op 14 april dus, bij het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid op het mediapark in Hilversum. Van 12.30 tot 17.00. We hopen u te zien. Als u geen nog geen uitnodiging ontvangen heeft kunt u zich opgeven via symposium@beeldengeluid.nl. Zie ook: www.beeldengeluid.nl/vormvanvermaak.

 

Vorm van de VPRO

“De vorm van de VPRO: televisievormgeving en omroepidentiteit” is de afstudeerscriptie van Liselotte uit 2006. Hiermee sloot zij haar doctoraal studie Televisie, media en cultuur aan de Universiteit van Amsterdam af. De begeleiding was in handen van prof. dr. Erik Laeven en prof. dr. Esther Cleven.

Elk hoofdstuk is als PDF te lezen of te downloaden, klik daarvoor op de titel van het hoofdstuk.

 

1. Inleiding
Tijdens een willekeurige televisieavond word je er tientallen keren mee geconfronteerd. Toch denken mensen bij televisievormgeving eerder aan de vormgeving van het toestel dan aan de ontwerpen die op de beeldbuis te zien zijn. Wat is televisievormgeving eigenlijk? Welke uitdagingen en beperkingen kent het vakgebied? Wat is er zo uitzonderlijk aan de VPRO dat zij in deze scriptie centraal staat?
2. VPRO-identiteit
De VPRO: eigenzinnig, progressief en avant-gardistisch. De identiteit van de VPRO is -net als bij alle andere omroepverenigingen- de legitimering van haar bestaan en dus vastgelegd in beleid. Maar die identiteitsbeschrijving is niet tijdloos, verschillende bestuurders en programmamakers drukken er hun stempel op. Wat is de identiteit van de VPRO en wie zijn de mensen die de koers bepalen?
3. Jaap Drupsteen 1971 – 1979
De VPRO doet de omroepster in de ban, maar wat moet ervoor in de plaats komen? Jaap Drupsteen zet met zijn bewegende grafische ontwerpen de VPRO op de kaart. De kleinste omroepvereniging van het kleine Nederland is daarmee een voorloper op het gebied van televisievormgeving. Hoe kwam hij bij de VPRO? Waarom vielen zijn ontwerpen zo in de smaak? Hoe zaten die technische hoogstandjes in elkaar?
4. Willem van den Berg 1979 – 1985
De VPRO neemt radicaal afstand van de jaren zeventig. Punker Willem van den Berg steekt elke zondagavond de VPRO-uitzending in een stoer en rebels jasje. Wat maakte zijn ontwerpen allemaal los? Hoe maakte hij ze en welke strategieën zette de VPRO allemaal in om de uitzendavond tot één geheel te maken?
5. Bob Takes 1986 – 1992 en 1997 – 2004
De computer doet zijn intrede in de wereld van televisievormgeving. Bob Takes ontwikkelt een geheel eigen beeldtaal die haaks staat op de Amerikaanse ‘vliegende asbakken’. Hoe zag zijn VPRO huisstijl eruit en hoe maakte hij deze? De komst van RTL4 maakt veel los, zenderprofilering gaat ten koste van omroepvormgeving. De mogelijkheden voor de VPRO om zich door televisievormgeving te onderscheiden verminderen. Hoe gaan de omroepvereniging en Takes hier mee om?
6. Max Kisman 1992 – 1996
De overstap van DTP-pionier Max Kisman naar de televisie wekt de aandacht van het hele design veld. De VPRO heeft wederom een ontwerper die de omroepvereniging een heel eigenzinnig gezicht geeft met zijn 3D animaties en typografische experimenten. Waarom gebruikte hij juist 3D in de tijd dat dat eigenlijk niet meer bon ton was?
7. Conclusie
De VPRO kan wel gezien worden als een moderne meacenas en werkte in de loop van de tijd samen met een indrukwekkende lijst van ontwerpers en kunstenaars. De omroepvereniging was de eerste en lange tijd de enige vereniging die een eigen televisievormgever hadden. Ondanks de grote verschillen tussen die ontwerpers wisten zij toch elke keer de identiteit van de VPRO feilloos te visualiseren.
Literatuurlijst
Afbeeldingenlijst

Op deze site verscheen ook een serie artikelen over de televisievormgeving van de VPRO van 1928 tot 2010. Met nog meer beeldmateriaal en filmpjes. Een overzichtje van deze artikelen vindt je hier: Vorm van de VPRO