Bonjour Paris!

Dankzij het onvolprezen Craigslist een fijn (gratis) appartement in Quartier Latin. Een zeer onderhoudende dag op het INA, georganiseerd door de Television Studies Committee van het FIAT-IFTA.

De conferentie was tweetalig. Achter in de zaal zaten twee vertalers in een glazen hokje, formaat van een flinke kledingkast. Die luisterden en vertaalden live de presentaties die wij dan via de koptelefoon tot ons konden nemen. Een hele aparte ervaring. Ik wordt altijd erg lacherig van nasynchronisatie, maar hier klopt de mimiek natuurlijk ook niet. En je hebt als luisteraar geen tijd om te lachen want je moet heel goed opletten. Als ik heel eerlijk ben, heb ik hierdoor van de Franse presentaties erg weinig meegekregen. Maar de meeste presentaties waren gelukkig (voor mij) in het Engels.

En toen was ik aan de beurt, lekker kort, maar het viel blijkbaar wel in de smaak. De organisatie besloot mijn paper de ‘TSC-award’ toe te kennen, nu mag ik mijn presentatie later dit jaar nog een keer houden tijdens de FIAT/IFTA world conference in Dublin.

Mijn presentatie ging over het gebruik van kleur in de zwart-wit periode op de grafische afdeling van de NTS. Ik had als soort case-study een prachtige titelrol van Ton Holst genomen uit de collectie van Beeld en Geluid en heb vervolgens geprobeerd daar zoveel mogelijk over te weten te komen. Een van de vragen die voor mij nog steeds niet helemaal opgehelderd is: waarom bestaat er zoveel tele-recordings zonder titelrol en aftiteling? Deze rollen werden immers live in de studio afgedraaid voor een van de camera’s en wel gewoon uitgezonden… dus dan is er echt moeite gedaan om ervoor te zorgen dat ze NIET op de tele-recording kwamen. Maar waarom dan? Ik ben er nog niet achter…..