Lingoloos

Decorontwerp Lingo (VARA, 1989-1995) - prive-archief Gonny Geerlings

Decorontwerp Lingo (VARA, 1989-1995) – prive-archief Gonny Geerlings

Het langslopende spelprogramma van Nederland is van de buis. De kijkcijfers konden de zendercoördinator al jaren niet bekoren en na enkele eerdere mislukte pogingen om het programma te stoppen, was het 2 oktober toch echt afgelopen voor Lingo. Om de ontwenningsverschijnselen in deze eerste Lingoloze week te verzachten, een terugblik op de vormgeving van het spelletjesprogramma. Het eerste decor van Gonny Geerlings was al eerder op het blog te zien, dit decor houd stand tot 1994. Daarna krijgt Nick de Weerd de opdracht.

Lingo Live, decorontwerp Nick de Weerd (nickdeweerd.nl)

Lingo Live, decorontwerp Nick de Weerd (nickdeweerd.nl)

Eerst maakt De Weerd in 1993 bovenstaand ontwerp voor IDTV, de producent van het programma. Zij ontwikkelen Lingo Live als variant met zes in plaats van vijf ballen. Volgens IDTV is het de bedoeling dat de twee Lingo‘s naast elkaar en beide ook met François Boulangé als spelshowhost vanaf 1 januari 1994 op de televisie komen. Alleen… de VARA denkt daar toch anders over. Het plan en het ontwerp verdwijnen in de ijskast.

This slideshow requires JavaScript.

Pas in juni 1994 is vijf-letter-Lingo toch wat te makkelijk geworden vindt de VARA, dus doet men voorzichtig enkele proefjes met een extra letter. In november komt de zesde letter er dan toch. En met de extra letter, ook een nieuw decor. Natuurlijk niet het decor van Lingo Live. De Weerd maakt twee ontwerpschetsen, bovenstaande wordt het niet, het ontwerp hieronder is op 5 november 1994 voor het eerst op televisie. Met zes letters dus. Bewegend beeld van die première vind je op YouTube.

This slideshow requires JavaScript.

Herinneringen aan: Cor Hermeler

Onderstaande anekdote over Cor Hermeler komt van Nick de Weerd die lang zijn kamergenoot was op het mediapark. Het beeldmateriaal komt uit de prive-collectie van Henk Eitink.

“De afdeling decorontwerp zat begin jaren zeventig in de gang beneden bij het studiocomplex ongeveer ter hoogte van studio 4 en 5. Daar waar je nu de parkeergarage ingaat stond toen een hek omdat dat deel van het mediapark nog in aanbouw was. Het was heel moeilijk om in de buurt te parkeren en het was een sport onder de collega’s om de auto zo dichtbij mogelijk geparkeerd te krijgen. Er waren parkeerplaatsen tegen het eerder genoemde hek beschikbaar, maar om hier te mogen staan had je een pasje nodig met handtekening van het afdelingshoofd. Op een bepaald moment kreeg Cor zo’n pasje in handen en maakte een perfecte kopie, compleet met handtekening (waar hij net zo lang op oefende tot hij perfect was) en nog iets wat op een stempel leek.”

“Cor en ik  waren op werkbezoek geweest en kwamen terug op het mediapark. Bij de ingang was een slagboom met een portier die in de gaten hield wie er allemaal de slagboom mochten passeren. Cor reed er rechtstreeks naar toe en gaf hem het (vervalste) pasje. De slagboomwachter keek er nog al lang naar! Zou hij iets vermoeden? Cor (zijn hoofd uit het autoraam stekend) vroeg nonchalant of er iets was. “Nee hoor”, zei de man, “maar het schijnt dat er valse pasjes in omloop zijn en dat kan natuurlijk niet. Deze is in orde, dus mag u gewoon doorrijden. Goede middag!”

This slideshow requires JavaScript.

Cor Hermeler hield van snelle wagens en tekende er veel. Zijn tekeningen en aquarellen van Ferarri’s vonden gretig aftrek en waren een leuke bijverdienste. Vandaar ook dat hij deze vrije werken als kerstkaart verstuurde. Bovenstaande voorbeelden komen uit de prive-collectie van cameraman Henk Eitink (zie ook de militaire vliegtuigen). Omdat er verder zo weinig televisieontwerpen van Hermeler bewaard zijn gebleven, plaats ik toch ook wat vrij werk op het blog in de hoop dat zich misschien nog meer mensen melden die (decor)ontwerpen van Hermeler hebben.

Het begin: Nick de Weerd

Begin bij het begin: de sollicitatie. Het zesde verhaal in deze rubriek is van Nick de Weerd. Hij treedt in juni 1970 in dienst als ontwerpassistent.

Kantoortuin - foto prive archief Nick de Weerd

Kantoortuin – foto prive archief Nick de Weerd

“Mijn moeder had een advertentie gezien -ik heb hem nog altijd-, de NOS zocht ontwerpers en assistenten. Ik had daar helemaal geen opleiding voor, want er werd kunstacademie gevraagd. Maar mijn moeder zei: ‘niet geschoten is altijd mis.’ Tot mijn verbazing kreeg ik een uitnodiging. Mijn werkwijze bleek exact de werkwijze te zijn die ze bij de NOS gebruikten, dus zei Jan van der Does: ‘je bent welkom’.
Je moest wel een soort ondergrond hebben. Ik was bezig met binnenhuisarchitectuur en een van de voorwaarden was wel dat ik dat af zou maken. Heb ik uiteindelijk niet kunnen doen, maar goed.

Ik ben dus in juni 1970 begonnen en werd meteen in het team van De kleine waarheid gezet van ontwerpers Jaap Binnerts en Dorus van der Linden en ontwerpassistent Henk Tilder. Eerst moest ik een proefaflevering tekenen voor aflevering twee. Deze werd beoordeeld door Van der Does en Aart Terdu, die chef van de assistenten was. Mijn tekeningen werden goedgekeurd en vanaf aflevering drie werd ik bij het echte werk betrokken. Na De kleine waarheid heb ik een tijd alle ontwerpen uitgetekend voor Arnold Kroon en Jenni van Geest bij wie ik op kamer 101 zat, boven de oude ingang van de studio’s. De eerste keer dat ik met Freek Biesiot moest werken, had hij er vreselijk de pest over in. Geen idee waarom? Hij zat helemaal aan de andere kant van de kamer en gooide een glas naar me. Ik kon maar net op tijd bukken. Maar na de eerste samenwerking was het OK en hebben we heel vaak samengewerkt.

This slideshow requires JavaScript.

De foto’s hierboven zijn van mijn werkplek in de kantoortuin, waar we daarna naar toe verhuisden. Met kasten, decorstukken en parasols probeerden we er nog een beetje privacy te creëren, maar het was een ramp om daar te werken.”

Advertentie Decorontwerp mei 1970 kopie

Feestdagen

Misschien hadden jullie het al gemerkt dat het rustig was in het onderzoekslab en op het blog? Ik had mezelf namelijk vakantie gegeven. Ondertussen stroomde de inbox vol met allerlei leuke mails, foto’s en verhalen. Zo is het op de eerste werkdag van 2014 ook nog een beetje feest.

Nick de Weerd mailde onder andere deze mooie ‘krabbel’ gemaakt door Cor Hermeler tijdens een de afdelingsvergadering van 12 mei 1981. Via Freek Biesiot waren al een aantal portretten naar boven gekomen (hier te zien) en misschien volgen er nog wel meer. We zijn naarstig op zoek naar informatie over het (televisie)archief van Cor Hermeler, dus als jullie iets weten of horen, mail het dan naar mij of Nick de Weerd.

Portretten door Cor Hermeler. Vlnr: Corrine Franken, Tim Shortall, Anne Sevinga, Dorus van der Linden, Tijmen de Bree, Freek Biesiot, Richard Heidentrijk, Cor Straatmeyer, Martien van den Dijssel, Gerard Buurman, Tijmen de Bree, Frans van der Aa, Elsje de Waard

Portretten door Cor Hermeler. Vlnr: Corrine Franken, Tim Shortall, Anne Sevinga, Dorus van der Linden, Tijmen de Bree, Freek Biesiot, Richard Heidentrijk, Cor Straatmeyer, Martien van den Dijssel, Gerard Buurman, Tijmen de Bree, Frans van der Aa, Elsje de Waard