Nieuw decor RTL Nieuws

Een nieuw decor is voor kijkers altijd wennen. Het oude decor was toch prima? Maar wat je als kijker niet altijd ziet, is dat een nieuw decor soms maar een onderdeel is van een veel grotere verandering. Bij de nieuwe huisstijl, decors en leaders van de NOS in 2005 hoorde een grondige reorganisatie van de tv-, radio en internetredacties. En zo is er bij RTL Nieuws aanstaande maandag ook meer veranderd dan alleen het decor en daarom duurt het ook allemaal wat langer dan verwacht. Marc Schreuder blogte op 11 april dat er al ‘een paar jaar gekauwd’ was op het besluit om nieuwsstudio 9 grondig te verbouwen. Tussen 2012 en nu werd alles vervangen, van de techniek in de studio tot en met de plopkappen van de verslaggevers. Ook hier ging dat gepaard met een reorganisatie van de werkwijze van de redactie. Op 3 april zou dan alles voor het eerst in gebruik en in beeld komen, maar helaas moesten we toch nog even wachten.

Over de nieuwe vormgeving schrijft Schreuder het volgende: “We vroegen de Britse ontwerper Mark Porter ons te helpen dat nieuwe RTL Nieuws een look-and-feel te geven. Zijn oplossing was even simpel als geniaal. Alle content die RTL Nieuws maakt, kun je zien op apparaten die er in de basis hetzelfde uitzien. Ze hebben randen, kaders. ‘Frames’ in goed Engels. En die frames werden het uitgangspunt van alles. Het nieuwe logo komt eruit voort, net als het decor in de studio en de vormgeving in de leaders.”

Mark Porter is afkomstig uit de gedrukte en digitale media, hij is onder meer artdirector van The Guardian. In een persbericht van RTL zegt hij: “Veel tv-vormgeving zit nog vast in de jaren tachtig. We gingen op zoek naar een fris idee.” Dat frisse idee bestaat een aantal zeer grote, door tablets en Apple-producten geinspireerde schermen waar de nieuwslezers hun presentatie met de nieuwste high-tech snufjes gaan uitbreiden. Porter werkte samen met Dylan Griffith die bij MTV en een tv-station in Wales ervaring opdeed met ‘broadcast branding’. Voor beide ontwerpers is de RTL Nieuws-studio het eerste decorontwerp.

Eerste foto van het nieuwe  RTL Nieuws-decor, via rtl.nl

Eerste foto van het nieuwe RTL Nieuws-decor, via rtl.nl

Vergelijkingen tussen het decor van het NOS journaal en het nieuwe RTL Nieuws liggen natuurlijk voor de hand. Na de laatste restyling van de NOS kreeg Schreuder van een journalist de vraag of RTL Nieuws dan nu ook met een nieuw decor zou komen. Schreuder: “Geïrriteerd vertelde ik hem dat wij niet iets doen omdat de concurrent beweegt.” Ik kan me goed voorstellen dat Schreuder moe wordt van die veronderstelling en een journaal voor een commerciele zender en voor een nationale omroep is een beetje als appels met peren vergelijken. Toch zijn het elkaars grootste concurrenten, dat geeft Schreuders toe.

Welk nieuwsprogramma is kwalitatief het beste en welk programma heeft het mooiste decor? Het antwoord is niet zo relevant. Als de een een steekje laat vallen, pakt de ander die gelijk op. Zo houden ze elkaar in evenwicht en hebben wij twee kwalitatief sterke en mooie nieuwsprogramma’s.

De nieuwe vormgeving komt maandag 5 mei om 19.30 op televisie.

Meer info:

 

Behang kijken

Voor wie het interesseert: aanstaande donderdagavond is er in Rotterdam bij Het Nieuwe Instituut (voorheen oa NAi en Premsela) een kleine expositie van het archief van behangfabrikant Rath en Doodeheefver. Het is een vooruitblik op de presentatie van kunstenaarsduo Lernert en Sander over dit archief voor de Salone del Mobile, de internationale designbeurs in Milaan. En als je er toch bent; bij Het Nieuwe Instituut zijn de set van Floris Vos te zien die hij bouwde voor fotograaf Erwin Olaf en er is een tentoonstelling van bijzondere ‘bekleidung'(behang), ontworpen door bekende kunstenaars.

Meer informatie:
Vooruitblik Rath en Doodeheefver
1:1 Sets for Erwin Olaf & Bekleidung

Nieuwe tafel voor Nieuwsuur

“Zondag wordt in 2014 eindelijk een gewone dag”, zegt hoofdredacteur Joost Oranje tijdens de perspresentatie van Nieuwsuur oop 17 december 2013. Want, vanaf 4 januari is Nieuwsuur er iedere dag, ook gewoon op zondag dus. De uitbreiding van zendtijd is aangegrepen als aanleiding om eens te kijken wat er inhoudelijk en qua vorm beter kan. De pers kreeg 17 december alvast een sneak preview. Maar wat was er dan veranderd, vroegen sommige aanwezigen zich af. Het sprong niet direct in het oog en dat is volgens hoofdredacteur precies de beoogde reactie. “Het was tijd voor een kleine modernisering, maar we wilden de boel niet op zijn kop zetten”, vertelt hij. Dat de nieuwe tafel nauwelijks opvalt, kunnen de ontwerpers van Fisheye dus als een compliment opvatten. Hij past naadloos in het bestaande decor. Wat natuurlijk de vraag oproept: “Waarom iets veranderen als de kijkers het misschien niet eens op zal vallen?”

Nieuwsuur 2014

De nieuwe Nieuwsuur-desk met flexibele armen. Ontwerp Fisheye

Nieuwsuur decor 2010

Nieuwsuur decor 2010

Lieke Fillekers, hoofd regie van Nieuwsuur vertelt dat er een paar knelpunten waren ontstaan met de oude tafel uit het decor van 2010. “De armen van de tafel staan eigenlijk in een te kleine hoek. De camera’s gaan daardoor bijna over de as als ze de presentatoren of gasten aanschieten. Daardoor zijn de zijkanten van het decor relatief veel in beeld en de twee schermen en panoramawand juist weer te weinig. Daarnaast is het aantal zitplekken beperkt, soms moeten gasten tijdens de uitzending wisselen met de presentatoren en dat is rommelig en verwarrend. Niet alleen voor de gasten, maar ook voor de kijker, die opeens op dezelfde plek iemand anders ziet zitten. Met de uitbreiding naar zondag moet het programma beter in kunnen spelen op een uiteenlopend aantal gasten en verschillende presentatievormen.” Daarom werd een pitch uitgeschreven voor een nieuwe tafel.

Bedieningspaneel voor bewegende decoronderdelen van Fisheye

Bedieningspaneel voor bewegende decordelen van Fisheye

Het Belgische bureau Fisheye maakte eerder voor Nieuwsuur de opkomende beeldschermen, -‘transformer-schermen’ worden ze soms genoemd- en zij wonnen de pitch. De armen van de tafel van Fisheye hebben zoals gevraagd een wat wijdere hoek en en zijn langer zodat er meer gasten aan kunnen zitten.

Maar de “gouden vondst” is dat de armen in hoek en hoogte verstelbaar zijn. Fillekers legt uit: “We kunnen de armen dichter bij elkaar schuiven, bijvoorbeeld voor een debat, als je de gasten met elkaar wilt laten praten. De witte hoekjes rechts en links kunnen we er af halen. En de armen kunnen omlaag als er geen gasten zijn, dan zijn het gewoon decoronderdelen die perfect passen bij de achterwanden. Net als de schermen kan ik dat vanuit de regie bedienen.” Moeten we dus naast bewegende schermen, een bewegende tafel verwachten? “Nee hoor”, zegt Fillekers, “het is niet de bedoeling dat dat in beeld gebeurt. Er is zelfs een stop ingebouwd zodat de tafel niet ineens onder een gast wegzakt als iemand in de regie per ongeluk op de knop drukt.”

This slideshow requires JavaScript.

Het decor krijgt er dus twee bewegende onderdelen bij, maar eigenlijk is een groot deel van de studio, waar Nieuwsuur wordt opgenomen, beweegbaar. In 1994 werd studio 8 in het Videocentrum ingrijpend verbouwd. Er kwamen op afstand bestuurbare camera’s, een zeer geavanceerde regieruimte en om optimaal gebruik te maken van het geringe vloeroppervlakte werd een enorme draaischijf geplaatst. Op de draaischijf stonden de decors voor het Jeugdjournaal, het 8 uur journaal en NOVA opgesteld. Zo is met een kleine moeitje, een compleet changement uit te voeren. Een fantastisch systeem dat nog steeds in gebruik is met een kleine aanpassing: de vloer is in 2010 zo’n 40 cm opgehoogd tot gelijke hoogte met de draaischijf. Met als voordeel dat de decors wat groter kunnen, zonder dat je de draaischijf zelf ziet. De nieuwe Nieuwsuur-tafel bijvoorbeeld, steekt tijdens de uitzending over de draaischijf uit.

In een kwartier bouwen een stuk of vier man het NOS journaal om naar Nieuwsuur en omgekeerd. De panoramawanden van Nieuwsuur links gaan omhoog, de wanden rechts en het grote scherm staan op wieljes en komen links tegen de studiomuur te staan. De nieuwe tafel zweeft straks als een hovercraft op luchtkussens naar achter op de draaischijf. De vloer draait en dan staat daar al de achterwand van het NOS journaal. Dat decor is eveneens een ontwerp van Fisheye, zoals duidelijk te zien aan hun logo aan de achterzijde, maar ook aan het systeem met de luchtkussentjes. Wederom een innovatief idee van deze ontwerpers. “Het decor gaat er een beetje van trillen, maar het is veel beter dan zwenkwieltjes”, zegt een van de crewleden die meewerkt aan het changement.

Het huidige lichtplan (klik voor vergroting)

Het huidige lichtplan (klik voor vergroting)

De komende dagen staat de tafel al een aantal keer op de draaischijf, zoals nu voor de perspresentatie, maar het echte testen begint pas in het nieuwe jaar. Pas dan kan men ook aan de slag met het nieuwe lichtplan. Er wordt nog gewerkt aan de details: de stoelen krijgen weer een fris-witte bekleding en dan is er het hout in de nieuwe tafel dat onverwacht glimt. Fillekers: “Dat is wel zo met ontwerpers uit België, je wipt niet snel even langs. We hebben heel veel contact gehad, bijvoorbeeld over de verhouding beenruimte en techniek onder tafel. Je wilt ook dat de gasten comfortabel zitten. Het hout glimt nu meer dan verwacht, daar moeten we nog goed naar kijken. Gaan we het vervangen of is het misschien wel mooi?” In de tussentijd werkt Martijn Schimmer verder aan de tune. Het Gelders orkest speelde de muziek opnieuw in en de komende dagen mixt hij daarvan een nieuwe versie. Ook hier is het een kwestie van “bijschaven”, een kleine verandering aan de bestaande vorm.

We love TV

DutchView is een aardige serie webvideo’s gestart met televisiemakers die vertellen overhun passie voor het medium. Een goed getimed inititatief in tijden van bezuinigingen bij de Publieke Omroep, ‘tweede schermen’ en ‘on demand’ kijken (en uiteraard ok mooie promotie voor DutchView). Je kan de serie volgen via YouTube of via de site van DutchView. Er zijn al drie afleveringen gemaakt: David Grifthorst, Job Robbers en Paul Romer. Wellicht komt er in de toekomst een aflevering met een decorontwerper…

Ronald van den Bersselaar in China

De laatste show is net geweest, maar grote kans dat je het niet gezien hebt. Ronald van den Bersselaar heeft de afgelopen maanden samen met Martijn Beverwijk en Bas van der Poel een ‘monsterproductie’ gedaan voor Hunan TV, het op een na grootste tv-station in China. Hoe is het om een decor te ontwerpen in China? Ik belde hem en feliciteerde hem natuurlijk ook met de Emmy die John de Mol voor The Voice in ontvangst mocht nemen.

The Voice 2012

The Voice of Holland 2012 Battle- ontwerp: Ronald van den Bersselaar, regie: Sander Vahle, producent: Talpa. Fotograaf: Sander Stoepker

Hij vertelt over de telefoon over de evolutie van dat decor: “Toen Talpa het concept internationaal ging uitrollen, kwam er een productieboek, maar zonder al te stringente eisen wat betreft het decor. Er was, vond John de Mol, nog ruimte voor verbetering. Hij vond het nog iets te chique, het mocht wel wat meer rock ‘n roll worden. In de Amerikaanse, Duitse, Engelse en andere versies zie je zeker enige verwantschap: de ellips, de zwarte vloeren, rode lijnen en de handen. Maar daarnaast drukte elke nieuwe ontwerper er zijn stempel op. In Engeland bijvoorbeeld zaten er LED-lijnen in de vloer, dat was fantastisch. Ik heb een analyse gemaakt van al die verschillende versies, daar mijn eigen ervaringen aan toegevoegd sinds mijn eerste decor voor The Voice en uit die kruisbestuiving komt het huidige decor. Je krijgt niet vaak de kans om op deze manier je werk te perfectioneren. Een producent kan ook beslissen dat het bestaande decor nog wel drie seizoenen mee kan, maar John de Mol wilde dat niet. Hij wilde de ultieme restyling. Het decor wat er nu staat beschouw ik als een van mijn beste betere projecten.”

“John de Mol zei volgens mij altijd: “Televisie maken gaat over details.” Dat heb ik bij de ontwikkeling van Superboy voor Hunan TV in China vaak aangehaald.” Deze grote klus is van begint tot eind begeleid door Martijn Beverwijk die in China als een spin in het web de ontwerpen van Van den Bersselaar en lichtontwerper Bas van der Poel overlegt met de aannemer en de producent. Van den Bersselaar gaat drie keer een week naar China, voor de pitch, voor de eerste shows en bij een groot changement voor de finales.

Superboy 2013 (repetitie)

Repetie van Superboy 2013 – decorontwerp: Ronald van den Bersselaar, lichtontwerp: Bas van der Poel, technische productie en algele coördinatie: Martijn Beverwijk

De productiemaatschappij kiest na de pitch in april 2013 voor het Nederlandse team en heeft uitdrukkelijk de bedoeling om te kunnen leren van het proces. “Dat werd ons ook echt zo gevraagd, of we ook commentaar wilden geven op eerdere shows. Er waren wel wat punten die voor verbetering vatbaar waren, de aandacht voor details met name. Dat er geen lege koffiebekertjes of lelijke plakbandjes in beeld zijn, dat er niet een orkestlid half onder de passerelle uitsteekt. Dat gold ook voor de techniek. Hoewel China de grootste producent is van LED licht, was er geen expertise om het volgens onze normen toe te passen. We moesten voor de 600 vierkante meter videowall in het decor een computer uit Korea laten komen en een operator uit Shanghai. Uiteindelijk zijn we zeer trots op het resultaat, ik denk wel dat we op het gebied van decor, licht en ‘shading’ het programma naar een hoger plan hebben getild. Dat was in ieder geval wel de reactie uit de Chinese sociale media. De kijkers merkten op dat het anders was, de woorden ‘bright’ en ‘shiny’ kwamen vaak voorbij op WeChat.”

Communiceren met Chinezen is niet gemakkelijk vertelt Van den Bersselaar: “Als ik heel eerlijk ben, was ik niet goed voorbereid op werken in China. We hadden hele goed tolken daar lag het niet aan, het is een cultuurverschil. Iedereen die wel eens zaken met Chinezen heeft gedaan zal het herkennen, ze zeggen geen ‘nee’. Dus als ze het ontwerp niets vinden, hoor je met veel omwegen misschien “we have a suggestion”. Dat was in de ontwerpfase lastig om aan te wennen. Je realiseert je dan pas hoe prettig het werkt in Europese productiehuizen als Talpa, daar zijn de lijnen kort en de discussies helder.”

Superboy schetsen 2013 - Ronald van den Bersselaar

Decorschetsen voor Superboy 2013 – Ontwerp: Ronald van den Bersselaar

En er zijn nog veel meer verschillen:”Tijdens een werkbezoek aan de studio merkten we dat ze in China niet zo’n positie hebben als bij ons de regisseur heeft. Dus ik kon niet, zoals ik in Nederland gewend ben, in de ontwerpfase met de regisseur sparren. Er is wel een schakeltechnicus, maar er wordt niet van te voren gescript op shots en de productie beslist wat geschakeld wordt. Dat merk je wel als je het op televisie ziet. Los van dat is de dynamiek heel anders, er wordt in Superboy heel erg lang gepraat, zeker voor een muziekshow. Dat valt natuurlijk extra op omdat je er niets van verstaat.”

de invloed van de Chinese overheid is groot vertelt Van den Bersselaar: “Net als de meeste andere Chinese bedrijven bezit de staat ongeveer een derde van de aandelen van Hunan TV. Tussen 2009 en 2013 werd Superboy verboden, het was te populair. Nu mochten ze weer een serie maken, maar onder voorwaarde dat het minstens een half uur na de show van de concurrent op CCTV zou beginnen. Niet echt goed voor de kijkcijfers dus. Overigens zijn buiten Superboy en de talentenshow op CCTV alle andere talentenjachten per decreet verboden. Daarnaast was de organisatie erg bureaucratisch, alles moest over heel veel schijven en vooral de oudere garde vond het niet altijd nodig wat wij wilden veranderen. Die zaten hun tijd wel uit. Aan de andere kant waren er ook veel hele enthousiaste televisiemakers die onze know-how erg konden waarderen. Misschien worden we nog eens terug gevraagd, de vooruitzichten zijn gunstig, dus wie weet.”

Meer:
Van den Bersselaar plaats veel ontwerpen en foto’s van zijn decors op zijn Facebookpagina en website BEEO.nl, ‘liken’ en ‘bookmarken’ dus!

Opbouw The Voice of Holland 2013, het filmpje is gemaakt door Sightline.

Nieuw werk van Jaap Drupsteen

Als hij zo doorgaat haalt Jaap Drupsteen gemakkelijk zijn vijftig-jarig jubileum als werkzaam ontwerper. Dat is namelijk volgend jaar al en hij is nog lang niet klaar met zijn zoektocht naar de perfecte symbiose van geluid, beeld en ruimte. Zaterdag 31 augustus presenteert hij zijn nieuwste werk in de bunker op de NDSM werf tijdens technofestival Voltt. Het gaat om de première van CYCLIC D.E.P.O.T., een samenwerkingsverband met lichtontwerper Bob Roijen en programmeur Matthijs Kneppers.

cyclic depot

Piet Schreuders en de VPRO: een kleine geschiedenis

Steunbetuiging en eerbetoon aan Piet Schreuders van ontwerpers die voor de VPRO gids covers ontwerpen. Het affiche is gedrukt en verspreid door uitgeverij Plaizier. www.plaizier.be

Steunbetuiging en eerbetoon aan Piet Schreuders van ontwerpers die voor de VPRO gids covers ontwerpen. Het affiche is gedrukt en verspreid door uitgeverij Plaizier. www.plaizier.be

Begin maart werd bekend dat de VPRO het contract met Piet Schreuders per 1 juli zal beëindigen. Nummer 24 van 2013 wordt zijn laatste. Schreuders is al 15 jaar artdirector voor de VPRO gids en heeft de afgelopen 30 jaar meer dan 150 covers voor de omroepgids ontworpen. Hij maakte verder twee televisieprogramma’s, één boek, zo’n 780 radio items en ontwierp een onbekend aantal affiches, flyers, grafische rekwisieten, cd- en dvd-verpakkingen en ander drukwerk voor de omroepvereniging.

Hoort Schreuders bij de VPRO? Ik vroeg ik het hem in 2011 naar aanleiding van het verschijnen van het boek over de VPRO gids-covers wat hij samen met enkele andere leden van de VPRO gids-redactie maakte. Schreuders’ antwoord was destijds: “Ik stel me altijd voor dat ik alles zou moeten kunnen, dus ook voor de AVRO bode werken. Maar intussen doe ik het niet. Ik denk wel dat ik bij de VPRO hoor anders hadden ze me wel zachtjes weggewerkt ofzo. Op een gegeven moment ben je een deel van het meubilair geworden.” Maar toch wordt Schreuders nu als een oude bank op straat gezet. Vandaar een gesprek over zijn geschiedenis bij de VPRO.

Continue reading

Saul Bass tribute

De Google-homepage bracht vandaag een ode aan de Amerikaanse filmtitelontwerper Saul Bass. Dit omdat de ontwerper vandaag 93 zou zijn geworden als hij nog had geleefd. Het is een mooi eerbetoon geworden (beter dan de vele andere “Bass-tributes” op YouTube), maar het is ook wel bedenkelijk om het werk van een bekende ontwerper op deze manier in te zetten voor de merkstrategie van een multinational, hoe tof en designer-cool de producten van die multinational ook zijn. Heeft Google rechten betaald aan de erven van Bass voor het hergebruik met commerciële doeleinden? En wie heeft de video eigenlijk gemaakt? Is het niet raar om een eerbetoon te geven aan de ontwerper die door velen de pionier op het gebied van motion graphic design genoemd wordt en dan de artiest die het eerbetoon maakte niet te noemen?

Taxodus

Een aantal weken geleden sprak ik met Femke Herregraven (Bitcaves) over de huissttijl voor kunst/muziek/wetenschaps-festival Sonic Acts (hier na te lezen: Bitcaves and the Dark Alphabet). Ze vertelde toen ook iets over de projecten waar ze op dat moment mee bezig was Taxodus, een spel over belastingontduiking en een samenwerking met Tegenlicht. Die Tegenlicht uitzending is aanstaande maandag op televisie en Taxodus het spel gaat na de uitzending online.

taxodus

 

In het gesprek werd al snel duidelijk dat het label “ontwerper” voor Herregraven te beperkt is. Aan haar ontwerpen gaat uitgebreid en diepgravend onderzoek vooraf en de ontwerpen leidden meestal weer tot nieuwe vragen en vervolgonderzoek. “Design and research” dus.

In Taxodus verplaats je je als speler in een multinational, Google of Starbucks bijvoorbeeld. Bijgestaan door adviseurs kies je legale constructies met brievenbusfirma’s en dochterondernemingen via belastingparadijzen als Luxemburg, Bonaire of Nederland de route waarbij je het minst belasting hoeft te betalen. De enorme hoeveelheid research die nodig was voor het aanleggen van de database achter Taxodus bracht de ontwerpers in contact met andere onderzoekers die zich met deze schimmige wereld bezig houden, zoals Tegenlicht-regisseur Marije Meerman. En zo ontwierp Bitcaves dus ook de graphics voor de Tegenlicht uitzending van aanstaande maandag.

Maandag 25 maart om 21.00 op Nederland 2: Tegenlicht: De Tax Free Tour. Aansluitend gaat Taxodus.net live en kan je het belastingontduiken zelf onder de knie krijgen. Meer over de VPRO belastingweek bij vpro.nl

 

Zenderprofilering: overzicht

In het boek Vorm van vermaak besteedde Roy en ik de laatste twee pagina’s aan de vormgeving van Nederland 1, 2 en 3. We maakte een handig overzichtje en schreven de onderstaande tekst. (Het leest natuurlijk prettiger als je het boek voor je neus hebt, dus je kan ook gewoon even naar de winkel lopen en er eentje aanschaffen voor het luttele bedrag van 8 euro.)

npo overzicht


Vormgeving is er om te vertellen wie je bent. Om je te profileren tegenover de rest. Dus zolang Nederland maar één net heeft, bestaat er helemaal geen netaanduiding. Vanaf 1964 (bij de introductie van Nederland 2) komt er enige vorm van vormgeving per net. Een titelkaart met simpele typografie is dan nog genoeg, een net heeft geen eigen gezicht. De omroepverenigingen hebben elk hun eigen uitzendavond en bepalen met hun stationcalls, programmaoverzichten en omroepsters hoe de avond eruitziet. Pas in 1988 begint daar verandering in te komen. Commerciële zenders bieden ander soort programma’s en ook een andere manier van programmeren. Avonden worden zo geprogrammeerd dat de kijker elke avond rond dezelfde tijd ongeveer dezelfde soort programma’s kan verwachten; het horizontaal programmeren doet zijn intrede.

In dit licht besluiten de KRO, NCRV, VARA en EO in 1988 samen op het eerste net uit te zenden. De gezamenlijkheid wordt gevisualiseerd door de zenderopening en -afsluiting. Twee deuren gaan open en ’s avonds weer dicht. De ontwerper, Theo Dijkslag: ‘Deze netstyling was vrij letterlijk een doorgeefluik voor de omroepen, hun eigen identiteit bleef daarnaast gewoon bestaan.’ Op Nederland 2 komen de TROS, AVRO en Veronica tot een vergelijkbare samenwerking. De VPRO blijft op zondagavond echter zijn eigen gang gaan.
De NOS en de niet-ledengebonden zendgemachtigden op het nieuwe Nederland 3 hebben het makkelijker. Geen leden betekent: niet hoeven vechten voor herkenbaarheid. Will Bakkers Nederland 3-piramide verandert dan ook moeiteloos in de logo’s van TELEAC, RVU, NOS. Het zijn de eerste kleine (en soms wat moeizame) stapjes in een proces dat in totaal ruim vijftien jaar in beslag zal nemen. In die vijftien jaar komen veel netlogo’s
en zenderstylings voorbij. Elke keer als de omroepen opnieuw over de zenders verdeeld worden, moet er een nieuw ontwerp komen waar alle spelers van het net zich in kunnen vinden. Geen gemakkelijke klus, zeker niet omdat de netstyling steeds meer zendtijd krijgt.

In 2003 verliezen de omroepverenigingen hun vaste avond, alleen een korte ident vertelt dan nog wie de afzender is. Weer een paar jaar later verliezen de omroepverenigingen hun ‘thuisnet’, de netcoördinatoren beslissen nu wanneer en waar een programma op tv komt. Met de toenemende macht van de netcoördinatoren verschijnt een nieuw merk dat geprofileerd moet worden: de Nederlandse Publieke Omroep (NPO). Voorheen een onzichtbaar regulerend orgaan, sinds 2000 is het NPO-logo te zien in de netstyling op tv, de radiozenders en op internet.

Uit: Roy van Vilsteren en Liselotte Doeswijk, Vorm van vermaak, LJ Veen: 2011, pp. 242-243.