Show me the news: Paintbox-portretten

Arie Teunissen aan het werk op de PAintbox, omringt door zijn creaties. Foto: Arie Teunissen

Arie Teunissen aan het werk op de Paintbox, omringt door zijn creaties. Foto: Arie Teunissen

Voor de tentoonstelling Show me the news heb ik uiteraard ook contact gezocht met Arie Teunissen die van 1989 tot 199 als ontwerper bij het NOS Journaal en het Jeugdjournaal werkte (en vanaf 1966 op de NTS/NOS Afdeling Grafisch Ontwerp). Hij heeft laden omgekeerd, dozen en mappen geleegd, maar had helaas geen tastbaar werk meer om te kunnen laten zien in de tentoonstelling. Hij vertelde me het volgende:

“Ooit, wat mij betreft jaren zestig, deed de hele afdeling Grafisch Ontwerp mee aan wat toen ‘Journaaldiensten’ heette. Bij toerbeurt deden we een dag de dienst die voornamelijk bestond uit het, met de hand, maken van landkaarten, teksten (op de hotpress) en andere soorten van uitleg. Later sneden en plakten we de kaarten uit gekleurd papier met gefotozette strookjes tekst die verwijderbaar waren zodat de kaarten meerdere malen gebruikt konden worden.”

“Tegen het eind van de jaren zeventig kwam een kleinere vaste ploeg in de plaats van de toerdiensten, en die ploeg werd uitgebreid toen het ‘gereedschap’ de Paintbox werd. Vanaf ongeveer 1990 gingen Dick van Stralen en ik over van de afdeling Grafisch Ontwerp naar het Journaal om het ontwerp en de coördinatie voor de dagelijkse NOS Journaals te doen. Daar hoorde ook het Jeugdjournaal bij, waarvoor ik ook veel heb geïllustreerd. De vormgeving bestond onder andere uit het in een vast stramien laten zien van het onderwerp naast de nieuwslezer(es). Verder ontwierpen we uitleg die nodig was bij het onderwerp: grafieken, teksten, landkaarten en wat er zoal nodig was. Afhankelijk van de hoeveelheid was dit onder behoorlijke tijdsdruk.”

“Eerst werkten nog met hulp van operators die op onze aanwijzingen de Paintbox bedienden. Later deden we ontwerp én uitvoering grotendeels zelf. En dat is ook de reden dat ik niets tastbaars heb gevonden. Het gebeurde allemaal digitaal en zit -voorzover het er nog is – in de Paintbox-archieven. De overgang van de zeer kostbare Paintbox naar de computer heb ik net niet meegemaakt, dat was niet lang na ik vertrok in 1999.”

This slideshow requires JavaScript.

“Ik heb nog wel digitaal beeld. Bij mijn vertrek bij het journaal heb ik een videoband met voorbeelden van mijn werk gekregen. Daarvan komen bovenstaande stills. Het zijn op de paintbox getekende portretten van in 1993 overleden personen voor het jaaroverzicht van het NOS Journaal. Ik weet het niet helemaal zeker meer, maar Martin de Groot, die de regie had van dit jaaroverzicht was degene die op het idee kwam mij de overledenen te laten portretteren met een tekening. Dat was voor het eerst, want daar werden in de regel foto’s voor gebruikt. Ik tekende de portretten op virtueel tekenpapier in een virtueel schetsboek en ze zagen er kennelijk zo echt uit dat er verzoeken van nabestaanden kwamen of ze de tekening mochten hebben. Het geheel werd ‘geanimeerd’ omgebladerd en van stemmige muziek voorzien. Er was in die tijd – misschien nu ook nog wel – een traditie om het jaaroverzicht nadat het af was gezamenlijk te bekijken met iedereen die er aan meewerkte. Een aardig compliment was dat er na het ‘overledenen’-filmpje een spontaan applausje opklonk.”

In de tentoonstelling Show me the news bij Museum Hilversum is meer Paintbox-artwork te zien van Dick van Stralen, Arie Teunissen en andere ontwerpers bij het NOS Journaal.

Show me the news: NTS Journaal weekleader 1958

NTS weekjournaal 1958

Werkformulier en storyboard voor leder NTS Weekjournaal. Te zien in de tentoonstelling Show me the news, Museum Hilversum tot 22 maart 2015.

 

Roel Renssen, na Carel Enkelaar de tweede man bij het NTS Journaal, schakelt op 31 oktober 1958 de ‘grafische sectie’ van de NTS in voor een leader voor het NTS Weekjournaal. Jan van der Does en Ger van Essen gaan er samen mee aan de slag en ontwerpen een eenvoudige leaderanimatie, of zoals ze het zelf noemen; een ‘trucfilm’. Op 8 november zijn de opnames bij Cinecentrum en op 12 november moet de animatie klaar zijn voor de uitzending. Dat is allemaal na te gaan op het werkrapport wat in de tentoonstelling Show met the news hangt.

58 nts weekjournaalHoe deze leader eruit heeft gezien is gemakkelijk op te maken uit  het bij het werkrapport gevoegde storyboard (hierboven). Het is een live-animatie geweest, dat wil zeggen dat er niet beeldje voor beeldje is opgenomen, maar dat de bewegingen live voor de camera zijn uitgevoerd. Knip en plakwerk dus; met karton, splitpennetjes, schuifjes en ijzerdraadjes. Tel daar een paar effecten van de camera bij op: super-imposition en inrijden (zoom), en dan heb je ongeveer het scala aan mogelijkheden wat de grafische afdeling in 1956 tot haar beschikking had om in korte tijd en met weinig geld leaderanimaties te maken.

Omdat het een leader op film betreft bestaat er wel een kans dat deze animatie er nog is, maar helaas kon ik hem niet terugvinden. Het is dus niet te controleren, maar het is natuurlijk wel heel waarschijnlijk dat tijdens de inrijder op de cirkel het geluid van de gong heeft geklonken. Een soortgelijke combinatie van inrijder en gong zat immer ook in de leader van het gewone journaal en bleef tot ver in de jaren zeventig in gebruik.

Het storyboard en werkformulier komen uit het archief van Jan van der Does die in die jaren chef was van het kleine groepje grafici bij de televisie. Op deze site heb ik al vaker mooie stukken en ontwerpen laten zien (op te vragen via deze link: Jan van der Does) en het is heel bijzonder dat hij dit allemaal zo zorgvuldig heeft bewaard. Het geeft een goed beeld van de werkwijze van de grafische afdeling in de eerste jaren van haar bestaan en de mogelijkheden en beperkingen van de techniek.

In de tentoonstelling zijn nog veel meer bijzondere stukken te zien uit privé-collecties. Dus gaat dat zien! Tot en met 22 maart in Museum Hilversum. Ik geef elke woensdag om 14.00 een gratis rondleiding, de toegang tot het museum is op woensdag ook gratis.

Transformer beeldschermen

Bij de introductie van een nieuw decor van Nieuwsuur in 2010, een ontwerp van Ronald van den Bersselaar, liepen de reacties nogal uiteen. De ene kant vond het blauw en wit ‘kil en afstandelijk’, de andere kant vond dat juist ‘strak en futuristisch’. De bewegende beeldschermen waren voor sommige kijkers een gruwel, volgens anderen juist ‘kei’. Nieuwsuur Transformer

In de tussentijd is er al het een en ander aangepast aan het decor: er kwam vorig jaar een nieuwe tafel (van Fisheye die ook de ‘Transformer’-schermen realiseerden) en vandaag volgen een aantal aanpassingen in het grafische pakket: titels, (topografische) kaarten, uitgeschreven quotes, grafieken en opsommingen. Ook is de vormgeving van de headlines en de animatie van de leader licht veranderd. De panoramaschermen in de studio achter de presentatie krijgen meer mogelijkheden omdat er een zogenaamde vierde ‘layer’ is toegevoegd, waardoor er makkelijker bewegende elementen in de schermen kunnen worden getoond.

This slideshow requires JavaScript.

Hoofdredacteur Joost Oranje licht toe: “Vormgeving speelt een belangrijke rol bij het presenteren en inzichtelijk maken van een onderwerp. De bestaande vormgeving was na vier jaar tijd aan herziening toe. Het was op sommige punten wat sleets en ook niet altijd even consequent. Daar hebben we nog eens goed naar gekeken. De nieuwe vormgeving is chiquer, frisser van kleur en dynamischer in beweging. De leesbaarheid van kaarten en titels is verbeterd en doorverwijzingen naar de Nieuwsuur-website en app hebben we duidelijker gemaakt dan voorheen.”

Uit recent onderzoek blijkt dat de Nieuwsuur-kijker veel waarde hecht aan grafische ondersteuning van de verschillende onderwerpen. Zo worden grafieken, kaartjes en de zogenaamde ‘schermpresentaties’ hoog gewaardeerd. “Vandaar dat we daar ook extra goed naar gekeken hebben”, aldus Oranje. “Al met al meer een evolutie dan een revolutie, maar wel één waardoor we nu meer overzicht bieden aan de kijker.”

Maar even terug naar de bewegende beeldschermen.

This slideshow requires JavaScript.

Dat was in 2010 namelijk geen primeur op de Nederlandse televisie. In 1995 ontwerpt Rigobert Antheunis drie nieuwe sets voor in de RTL studio: voor RTL Nieuws, Veronica’s Nieuwslijn en een derde programma (?). Beeldschermen zijn in deze drie decors het terugkerend element en de bewegende schermen voor Nieuwslijn zijn het spectaculairst. Voor de technische realisatie van dit huzarenstukje in decorontwerp werkt Rigobert samen met lichtontwerper/kunstenaar Bas Bossinade. De bovenstaande foto’s komen uit zijn archief (ook hier zijn nog een aantal goeie foto’s te zien van het gerealiseerde decor).

Nieuwslijn heeft de pretentie een serieus journalistiek programma te zijn, maar dan wel met een Veronica-sausje. In de flitsende promo horen we een jonge Rick Nieman zeggen: “In Nederland moet goeie journalistiek altijd doodsaai zijn, nou, dat is dit dus niet.”Het moet dynamisch, snel en vlot gebracht worden. De bumpertjes, de bewegende beeldschermen en de afwisseling tussen duo- (staand) en solopresentatie (zittend) dragen daar zeker aan bij. Het programma weet toch niet voldoende kijkers te trekken en is relatief duur om te maken, dus trekt Veronica in 1996 de stekker er uit.

Nieuwslijn

Rigoberts decor voor RTL Nieuws blijft nog iets langer in gebruik tot hij in 1998 gevraagd wordt de hele studio opnieuw in te richten met decors voor RTL Nieuws, een showprogramma en een talkshow met Peter R. de Vries. De decortekeningen daarvoor (ontwerp van Rigobert, getekend door André Postma) zijn tot 22 maart te zien in de tentoonstelling Show me the news bij Museum Hilversum.

Persbericht: Show me the news

De vormgeving van het nieuws in de hoofdrol
Show me the news start in Museum Hilversum

Museum Hilversum brengt met tentoonstelling Show me the news, de overgang van tekst- naar beeldcultuur in nieuwsmedia in kaart. Naast nieuwsfoto’s van Bert Verhoeff, de vormgeving van het NOS Journaal en RTL Nieuws, is ook bijzondere videokunst over nieuws te zien. De feestelijke opening is op zaterdag 17 januari om 16.00.

Foto: Judith van IJken, portret: NOS Journaal-presentatrice Annechien Steenhuizen

Foto: Judith van IJken, portret: NOS Journaal-presentatrice Annechien Steenhuizen

“We zien journaals op tv, lezen de krant of krijgen het laatste nieuws op de smartphone. Het gaat om de inhoud, maar het beeld en de presentatie worden steeds belangrijker,” aldus Stef van Breugel, directeur Museum Hilversum. “Show me the news onderzoekt deze ontwikkeling aan de hand van televisievormgeving, nieuwsfotografie en videokunst.”

Overzicht tv-vormgeving
Het museum presenteert een overzicht van de vormgeving van de twee belangrijkste Nederlandse nieuwsprogramma’s: het NOS Journaal en RTL Nieuws. Het toont werk van decorontwerpers, grafisch ontwerpers en componisten die achter de schermen het nieuws een gezicht gaven. Gastcurator Liselotte Doeswijk vertelt: “In de jaren vijftig mocht de nieuwslezer niet in beeld, dat zou maar afleiden van de inhoud. Zestig jaar later staan de presentatoren in een groot decor vol bewegend beeld en wordt de inhoud verduidelijkt door infographics en 3D-animaties.”

Demonstrant tegen WAO-herzieningen op het Binnenhof.  Den Haag september 1991. Foto Bert Verhoeff

Demonstrant tegen WAO-herzieningen op het Binnenhof. Den Haag september 1991. Foto Bert Verhoeff

Fotografie en videokunst
Naast het nieuws op de televisie, ging ook de krant ging er anders uitzien. “De prachtige nieuwsfoto’s van Bert Verhoeff hebben zelfstandige zeggingskracht en vertellen een eigen verhaal,” aldus Van Breugel. “Juist voor dat soort foto’s maakt de krant steeds meer tekstkolommen vrij.” Aan de hand van het werk van nieuwsfotograaf Verhoeff wordt duidelijk dat de foto uitgroeide tot een volwaardig onderdeel van de krant. Show me the news toont ook videokunst die je aan het denken zet. Douwe Dijkstra, Lukács & Broersen, eddie d en Judith van IJken reageren op krant en journaal en onderzoeken de impact en de esthetiek van nieuwsbeelden.

Still uit video-installatie Démontable (2013) van Douwe Dijkstra

Still uit video-installatie Démontable (2013) van Douwe Dijkstra

Programma
Show me the news is samengesteld door gastcurator Liselotte Doeswijk en is te zien van 14 januari tot en met 22 maart 2015. Bij de tentoonstelling is een speciale app te downloaden met twee tours: de ene met veel extra informatie over de tentoonstelling en de andere speciaal voor kinderen. Het museum organiseert op de zaterdagmiddag lezingen die aansluiten bij de thema’s van de tentoonstelling.

eindejaars-tv

Eind van het jaar zit iedereen natuurlijk knus thuis op de bank tv te kijken en zodoende pakken programmamakers groot uit met decors en graphics, of beide. Als je op vakantie was of aan het werk: hier twee compilaties om te laten zien wat je allemaal gemist hebt.

The Voice of Holland had bij de halve finale op 12 december een primeur. Voor het eerst was hier een live augmented reality decor te zien. Op zich bestaan virtuele decors al veel langer, maar nog niet eerder was het mogelijk om live, met meerdere camera’s bewegende shots te maken van de live-action én virtual reality tegelijk. Het virtuele deel wordt er normaal gesproken achteraf in gemonteerd. In het filmpje hieronder staat de zangeres in het echte decor van Ronald van den Bersselaar en tegelijkertijd in een niet-echte kathedraal en dat alles werd dus live op tv gebracht. Meer informatie bij Prographics die dit samen met Talpa en Egripment realiseerde.

Bij de publieke omroep was er ook fraai 3D werk te zien. In het jaaroverzicht van het NOS Journaal liep Rik van de Westlaken door een lege industriele loods waar Maurits Engelen staaljagers, brandende kaarsjes, Olympische ringen en nog veel meer aan toevoegde, zoals in de onderstaande compilatie te zien is. Meer zien van Engelen op Eyris.nl of zijn YouTube-account.

Ton van Roemburg

ton van roemburg

Een droevig bericht. Bij een tragisch ongeval op 24 december j.l. zijn Ton van Roemburg en zijn vrouw overleden.

Ton van Roemburg kwam in 1971 in de plaats van Jac Hey – die met pensioen moest – op de afdeling maquettebouw en werkte daar tot 1995.

Uit het overlijdensbericht:

Dinsdag 30 december is er vanaf 16.00 tot 17.30 gelegenheid om afscheid te nemen en de familie te condoleren bij Uitvaartcentrum Dekker & Zn. aan de Van Riebeeckweg 45, 1212 EH Hilversum.

De afscheidsdienst vindt plaats vrijdag 2 januari 2015 om 11.30 uur in de Emmauskerk aan de Kerkelandenlaan 5, 1216 RN Hilversum. Hierna is er eveneens gelegenheid tot condoleren. De crematie zal in stilte plaatsvinden.

De afdeling maquettebouw in 1982

De afdeling maquettebouw in 1982

Decoronderzoek komt op tv

Afgelopen zomer kwam RTL4 op bezoek bij Beeld en Geluid en mocht ik iets vertellen en laten zien van mijn onderzoek. Op tafel liggen tekeningen van Peter Zwart en Cor Hermeler uit de jaren vijftig. Het zijn typische show-decors in die kenmerkende Amerikaanse moderne stijl die Freek Biesiot en anderen in de jaren zeventig gingen parodieëren. De uitzending van RTL 4 Mijn Stad Hilversum staat gepland op zondag 18 januari om 15:30 en de herhaling op zaterdag 31 januari 14:30.

This slideshow requires JavaScript.

Een virtuele wandeling

achterdoek (Hollandse Handen)

achterdoek door Peter van Oostrum (Hollandse Handen)

Toeval bestaat niet. Maandag bracht ik het achterdoek dat tijdens de tentoonstelling I go walking in your landscape op de videovloer in Museum Hilversum hing weer terug naar Hollandse Handen en op dezelfde dag meldt de maker van dit doek, Peter van Oostrum zich!

flyervoorzijde-300x420Nu de tentoonstelling voorbij is, licht ik nog even toe wat er te zien was en waarom. Twee etages van de drie etages in het museum waren voor fotograaf Kim Boske. In tegenstelling tot een ‘gewone’ foto, die in de regel een heel kort moment in tijd en een heel specifiek perspectief weergeeft – bouwt zij haar beelden laag voor laag op uit meerdere foto’s. Zo schildert ze als het ware met fotografie en versmelten tijd en ruimte met elkaar.

Zeer bijzonder is haar recente videowerk, wat in Museum Hilversum voor het eerst te zien was. Deze bewegende foto’s zijn gelaagde beelden die door toevoeging van videoprojectie een magische uitwerking hadden op bezoekers. De titel van de tentoonstelling I go walking in your landscape ontleenden we aan een van haar fotoseries gemaakt in Amsterdamse stadsparken. Tijdens wandelingen door die parken maakte ze op meerdere momenten en op verschillende plaatsen foto’s die ze versmolt tot één beeld. Zo respresenteert ze de gehele wandeling in één beeld.

Die gedachte, het visualiseren van een wandeling door de natuur, een ervaring in tijd en ruimte, nam ik vervolgens als uitgangspunt voor de kelderverdieping, de videovloer. Daar was de afgelopen jaren al regelmatig videokunst te zien (uit de collectie van LIMA) en nu wilde ik een combinatie maken van videokunst en mediavormgeving. Mediavormgeving is door de aanwezigheid van de media en de media-afdeling van de HKU natuurlijk een typisch Hilversumse discipline en hoort daarom thuis in Museum Hilversum.

Het werk Mastering Bambi (2010) van Persijn Broersen en Margit Lukács is een digitale remake van enkele scenes uit Disney-klassieker Bambi uit 1942. De makers voeren de kijker mee door het bos dat opnieuw is opgebouwd uit digitaal bewerkte foto’s van bestaande bomen, rotspartijen en andere elementen. De ‘platte’ beelden staan als in een virtuele kijkdoos op verschillende afstanden waardoor diepte ontstaat. In hun lezing afgelopen weekend bij Museum Hilversum lieten Broersen en Lukács zien dat die werkwijze terugverwijst naar de analoge opnamemethode waarmee in 1942 de bos-scenes tot stand kwamen (zie: Walt Disney’s Bambi: The Magic Behind the Masterpiece). Door subtiele afwijkingen van het origineel, een nieuw score met vervreemende dissonanten, maar bovenal door de hoofdrolspelers weg te laten, ontdoen Broersen en Lukács Bambi van de wat naieve, romantische visie van Disney op de natuur en worden andere interpretaties mogelijk.

Een beeld uit Mastering Bambi van Broersen & Lukács (2010)

Een beeld uit Mastering Bambi van Broersen & Lukács (2010)

De makers van Mastering Bambi plaatsen de achtergrond en de ‘background art’ op de voorgrond. Het achterdoek van Peter van Oostum hing in de tentoonstelling zodoende bij dit werk. In de televisiestudio vormt een doek als dit de achterste laag, de achterzijde van de kijkdoos. Door er lagen voor te plaatsen, zoals wat boomstammen, takken en struikjes, wordt de televisiestudio op het beeldscherm een bos. En net als het bos in Disney’s Bambi, is het bosdoek van Van Oostrum een geidealiseerd beeld. De blaadjes zijn groener, het licht valt precies goed en van mensen geen spoor te bekennen.

Tegenover het achterdoek en Masting Bambi speelde een langwerpige animatie van Jacco Olivier. Olivier begon als schilder, raakte geïnteresseerd in animatie en heeft nu veel succes met zijn geschilderde animaties. Het werk Cycle is een visualisatie geïnspireerd door een fietstocht vanuit een stad naar de natuur. Het landschap is opgebouwd is uit verschillende verflagen die elkaar overlappen en elk in hun eigen tempo voortbewegen. Het landschap waar Olivier ons in meeneemt, wordt steeds abstracter. Eindigt de tocht in het heelal, onder water of bewegen we ons op het laatst op moleculair niveau? Net als bij Mastering Bambi heeft de kijker de vrijheid om zelf betekenis te geven aan hetgeen hij of zij ziet.

Cycle van Jacco Olivier (2012). Foto door Todd Johnson.

Cycle van Jacco Olivier (2012). Foto door Todd Johnson.

Titelrol van Ton Holst voor Een land waard om in te leven (1977). klik op de afbeelding voor de grote versie

Titelrol van Ton Holst voor Een land waard om in te leven (1977). klik op de afbeelding voor de grote versie

Cycle van Jacco Olivier deed me denken aan de titelrol van Ton Holst voor het tv-programma Een land waard om in te leven uit 1977. De overeenkomsten zijn evident: het langwerpige formaat, de kleuren, de voorstelling en ook de grote variatie aan verftechnieken die Olivier en Holst gebruiken. De titelrol van Holst hing in de tentoonstelling helemaal uitgerold, maar eigenlijk is het ook een animatie. Op een titelrolapparaat werden dit soort rollen voor de camera afgedraaid door de toneelmeester. Ondanks dat het met de hand beschilderen en kaligraferen van zo’n titelrol veel werk was, was deze werkwijze vele malen sneller en goedkoper dan een animatie maken op film. En de digitale technieken die Olivier gebruikt waren er in 1977 natuurlijk nog niet. Op het scherm zagen de kijkers de titelrol langzaam aan zich voorbij trekken, maar in de tentoonstelling moesten bezoekers er zelf langs wandelen voor dat effect.

Last but not least was er in de knusse ruimte onder de trap een bijzonder spel te spelen van Pietro Parisi die daarmee afgelopen jaar afstudeerde aan de HKU opleiding Game Design. Parisi liet zich bij het ontwerpen van Bosqo inspireren door de gedachte dat een ontwerper een tuinier is (naar Brian Eno’s tekst ‘The composer as gardener’). Een klassieke architect bedenkt van te voren precies wat de uitkomst moet zijn en werkt daar vervolgens naar toe, maar een tuinier plant de basiselementen, laat ruimte aan het toeval en aan organische processen en stuurt daarna alleen een beetje bij. Zo creeërde Parisi een virtueel eiland met een eigen ecosysteem. Hij stelde de basisvormen en de regels vast, maar het eiland is telkens wanneer je het spel start anders van vorm en de bomen volgen hun eigen set van regels.

De speler krijgt een controller in handen en moet zelf op ontdekkingstocht, er zijn geen doelen of regels. Het dwalen over het gestileerde eiland is beloning an sich doordat kleuren, bomen en klanken continue veranderen. De speler wandelt door een muzikale tuin. Na verloop van tijd ontdekt de speler de lichtbundels met dennenappels die hij of zij vervolgens zelf weer kan planten. De speler kan op deze manier enige invloed uitoefenen op het ecosysteem van het eiland. In Bosqo kan je een virtuele wandeling maken en virtueel tuinieren.

This slideshow requires JavaScript.

Het werk van Kim Boske en de videokunst en mediavormgeving maken deze week plaats voor de World Press Photo (13-12-2014 t/m 7-1-2015) en daarna volgt Show me the news (14-1-2015 t/m 22-3-2015) waarin weer veel audiovisuele vormgeving te zien is.

Save the date: 17 januari 2015

Boinnggggg…. belangrijk nieuws!. Op 17 januari 2015 is de officiële opening van de tentoonstelling (nog even zonder titel, suggesties zijn welkom) over het nieuws met nieuwsfotografie (van Bert Verhoeff), videokunst (uit de collectie van LIMA) en televisievormgeving (voor NOS Journaal en RTL Nieuws). Dat alles natuurlijk bij Museum Hilversum aan de Kerkbrink.

header kleur 2091x325

Op de etage over televisievormgeving komen tekeningen, foto’s, schetsen, maquettes en andere zaken die de afgelopen weken door diverse decorontwerpers, artdirectors, operator, grafici en componisten uit garages, kelders, archiefkasten en zolders gevist zijn. We tonen ook enkele ‘objecten’ uit de collectie van Beeld en Geluid.

En daar (bij Beeld en Geluid op het Mediapark dus) is vanaf volgende week (25 november) ook een tentoonstelling over het nieuws te zien. Voorbij het nieuws laat verbanden zien tussen nieuwsthema’s, hoofdrolspelers, redacteuren en (sociale) media uit de laatste tien jaar. Televisievormgeving is geen onderwerp in Voorbij het nieuws, maar de vormgeving van de tentoonstelling zelf (Chris Koolmees) ziet er goed uit!